En dan...
Ben ik weer terug bij af.
Dit gevoel,
ik kan het nog steeds goed herinneren.
Ik weet nog dat ik het de aller eerste keer had,
Ik weet nog die aller eerste dag.
Ik wist niet meer hoe ik me eigen kon vertrouwen.
Waarom er niemand was die van me wou en kon houden.
Ik wist gewoon niet meer hoe het was toen ik echt om me zelf nog gaf.
En nu voel ik het weer...,
ik ben weer terug bij af.
Er is niks meer van mij.
Ik voel geen waarde....
Er is niks meer over om nog om te geven.
Maar ergens toch van alles en iedereen vrij...
Zoals Remy, een reis maken door de eenzaamheid van zijn leven.
Nergens waar hij kan blijven, een wereld wat helemaal open bloot voor mij doet staan, gaan en staan waar ik wil,
en nu zal ik ook de reis gaan maken,
hier is niks meer voor mij te verliezen.
Daar zal even min mij nog iets kunnen raken.
Dus uit welke keuzes kan ik dan kiezen?
Want ik ben toch al weer terug bij af...