Ik ga niet met je mee
Drink een kopje kruidenthee
Om naar mezelf te grommen
Wat kan mij die wijven verdommen
Kan jij die vrijheid aan
Die ik je geef, in dit bestaan
Ik wil je niet beperken
Niet dat jij dat zou merken
Je ego is van groot belang
Ik voel geen drang
Om mezelf te bewijzen
Iets op te eisen
Wat zo ook wel komt
Maar voel me wel Verdomd
Onbegrepen, in 't Kruis gegrepen
Het is niet vanzelfsprekend
Dat je mijn Hart, brekend
Aan de kant kan wuiven
Om jouw dromen te bestuiven
Maar ik laat je niet in de steek
Ook als ik duizend maal breek
Ik red mezelf wel in dit leven
En wil je deze vrijheid geven
Omdat ik ben wie ik ben
Zelfs als ik je hart niet meer herken