het was koud en het was stil,
de sfeer was kil,
het was er niet uit te houden,
toen wij daar stonden te rouwen.
Iedereen huilde,
tranen stoomde,
ik durfde niet naar voren te komen,
ik kon je geen gedag zeggen,
het deed teveel pijn,
het liefst was ik bij je,
kon ik maar bij je zijn.
we hebben je verloren,
en je komt nooit weer terug,
dit is moeilijk om te accepteren,
dat gaat niet zo vlug.
Zal het ooit minder worden,
dat is mijn vraag.
ik denk nog elke dag aan jou
elke morgen en vandaag.
geen dag dat ik zeker ben van mijn gevoel,
mijn omgeving snapt me niet , begrijpt niet wat ik bedoel.
het is zo moeilijk om uit te leggen,
aan mensen die je niet hebben gekend,
maar na al die jaren ben ik dat wel gewend.
ik hou maar mijn mond erover,
en hoop dat alles goed is daarboven.
eens ben ik weer bij jou
de enigste in de wereld die ik echt vertrouw.
xxx ally