Elke keer als ik naar je kijk,
heb ik een ongelovelijke spijt
Dat ik met jou ben gegaan,
en nu je me zomaar laat staan.
Elke dag doet het me zeer,
Ik kan je wel verbranden net als teer.
Jij doet net als of er niks is gebeurt,
en kijkt me aan met een gezicht,
"Wat heb ik gedaan"
Maar dat ga ik je niet zeggen,
eerst moet je maar je verontschuldigingen aan me
afleggen.
Toen ik alles over je te weten ben gekomen,
liet ik al die tranen maar stromen.
Niks of en niemand kon me meer intereseren,
maar van mij fouten heb ik kunnen leren.
Ik heb echt veel spijt.
Kijk wat je me aandoet,
maar gelukkig krijg ik van mij vrienden veel moed.
Hun zeggen tegen mij,
"voorbij is die spijt en ga nu weer terug naar naar de realiteit."