Ik kijk je aan, met mijn blauwe ogen
Ik kijk in ogen die ook blauw zijn
Die grote kijkers, heb ik altijd zo gemogen
Het gevoel die ik bij jou voel, is intens zo fijn!
Ik pak je bij je hand en trek je naar mij toe
Je doet je ogen dicht en ik fluister wat in je oor
Ik fluister: “mijn lieve schat, ben je dan niet moe?
Moe van al mijn gezeur, die ik ook weer van anderen hoor?”
Je doet je ogen open en je kijkt mij aan
De mijne doe ik dicht, terwijl jij zegt:
“Maar mijn lieve schat, met jou ogen zo mooi als de maan,
Ik hou van je en dat is levensecht”
In mijn ogen groeien tranen, mijn hoofd tegen je schouder
Ik voel hetzelfde voor jou
In de kamer wordt het schrikbarend kouder
En snikkend en snuivend zeg ik de woorden: “ik hou ook van jou.”