Elke dag dwing ik mezelf weer,
Dat masker weer op te zetten.
Zodat niemand op mij zal letten,
Maar het doet steeds meer zeer.
Maar gevoel tonen kan ik niet,
Niet op die plek, en niet bij hen.
Het rotmasker waaraan ik wen,
Zodat niemand mij dan doorziet.
Dat is namelijk niet nodig,
Ik red mezelf ooit heus wel.
Uit dit zo vermoeiende spel,
Dan is eerlijk zijn overbodig.
BROSA: | Vrijdag, september 05, 2008 00:13 |
Mooi en duidelijk omschreven. Herkenbaar ook (masker opzetten)! greetzBROSA |
|
Auteur: b-an-angel | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 04 september 2008 | ||
Thema's: |