Onlangs op de voet getreden
Haar buik gevoeld, haar blik vermeden
Onze ziel weerspiegeld
In het licht van straatstenen
Droeg ik mijn water naar zee
Het heeft me al zo vaak gespeten
Ik rook een vleug verleden in je haar
en met jouw vinger wees ik naar ons steegje
beiden onder invloed, heilig versplinterd in ons heden
Je moest gaan.