wanneer ze praat
onder de kleine stukjes
ruw landschap
van de trambaan
als zachte hand
langs mijn gezicht strijkt
wanneer ik langs
geheime plekjes trek
in het licht
van de wijde hemel
haar energie
laat zien
ontdek ik bij haar
mijn eigen stukje magie
dat mijn gevoel
van verbondenheid verklaart
Hilly N: | Maandag, september 22, 2008 20:24 |
Dag Martine, Een mooi gedicht weer Lieve groet, Hilly |
|
kerima ellouise: | Maandag, september 22, 2008 15:06 |
mooi ...jouw magie van schrijven Martine! liefs kerima ellouise |
|
Odypody: | Maandag, september 22, 2008 13:50 |
denk door je schrijven aan een klein stadje hier niet ver vandaan,je kunt er door het bos en de landerijen wandelen, soms rijdt er nog een oude tram, gr,Ody | |
Bokkie46: | Maandag, september 22, 2008 12:31 |
Prachtig Martine.Ik ken die trambaan.Ik kan dus meevoelen. liefs bokkie |
|
conan: | Maandag, september 22, 2008 11:06 |
naast moeder is natuur ook een Venus-figuur...haar zachte hand, die geheime plekjes....mooi! liefs conan*** |
|
Hieronymus: | Maandag, september 22, 2008 11:02 |
De verbondenheid met de natuur hier op een voortreffelijke wijze verwoord. Graag gelezen Tine Liefs Ronny |
|
maria : | Maandag, september 22, 2008 09:05 |
mooi verwoord met liefs |
|
Windwhisper: | Maandag, september 22, 2008 08:48 |
ja zo mooi....fluister ik zacht..zo ontroerend die pracht Goede morgen Martine kuzzzz lieve groet Cobie |
|
gewoon gezellig: | Maandag, september 22, 2008 08:11 |
heerlijk dat stuk natuur onder je voeten...wij zijn één...liefs | |
sunset: | Maandag, september 22, 2008 08:08 |
Een graag gelezen tonend delend voelgedicht. Liefs en warme knuf, sunset |
|
hiljaa: | Maandag, september 22, 2008 07:42 |
verklarend mooi knufleifs--hiljaa-- |
|
Auteur: verhavert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 september 2008 | ||
Thema's: |