Tranen vallen naar beneden
en raken langzaam de grond
de tranen van het heden
helen niet de juiste wond
Ze laten merken
wat er mislopen gaat
ze laten werken
zonder dat het leven stil staat
Ze zijn een wonder
omdat ze er zijn
een mens kan niet zonder
liefde, verdriet en pijn
Ze maken je zwak van buiten
maar sterk van binnen
je moet je gevoelens uiten
zo kom je tot je zinnen
Ze doen stromen
de gevoelens dat een ander niet ziet
de verdwaalde dromen
verstopt achter ellende en verdriet
Ze zijn jouw nummer een
jou troostende verschijning
zo is er geeneen
zonder omheining
Laat ze toe in je hart
laat ze niet verdwijnen
want op een dag is er een start
dat de zon weer doet schijnen...