In_My_Shadow: | Zaterdag, september 09, 2006 19:55 |
Heel mooi verwoord! Knuf, |
|
Edith Meyers: | Dinsdag, april 09, 2002 08:22 |
Heel mooi, Rudi... | |
Thecool: | Vrijdag, maart 29, 2002 20:56 |
meesterlijk Har (::) |
|
Sheena: | Woensdag, maart 27, 2002 23:00 |
indringend en machtig .... Sheena |
|
Albrecht Paul: | Woensdag, maart 27, 2002 14:05 |
Een beklemmend gedicht dat tegelijk iets van de lichtheid en filosofie houdt zoals in het gedicht 'De tuinman en de Dood'. "en fluistert hij heel zacht" valt er wat vreemd in, want het onderwerp van de zin is IK. Dat zou kunnen zijn: 'zijn fluistering heel zacht'. Maar liever zou ik er een opsomming van maken: Hoor ik in de wind zijn stille lach zijn fluistering, zijn klacht:' Prachtig, sfeervol. |
|
Driegeetjes: | Woensdag, maart 27, 2002 11:34 |
Dat moet dan wel een snelle jongen zijn, Rudi, om mij te pakken te krijgen! ;-)) 't Is weer een droom van een gedicht, Rudi! Ja, ik weet... Ik blijf in herhaling vallen... Maar als het nou eenmaal zo is? :-) DrieGeetjes |
|
Ton Rijkers: | Woensdag, maart 27, 2002 10:52 |
Hallo Rudi, Ja, dat gevoel kun je weleens krijgen dat, wanneer je even niet oplet, je plotseling een "hand op je schouder voelt". Er is echter één kracht die sterker is dan die van de dood en dat is echte liefde......Want liefde is immers voor eeuwig. Groetjes, Ton |
|
free: | Woensdag, maart 27, 2002 10:22 |
hmmm mooi rudi... liefs free |
|
Mayadebij: | Woensdag, maart 27, 2002 10:22 |
Beangstigend waar, helaas.. | |
Auteur: Rudi J.P. Lejaeghere | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 maart 2002 | ||
Thema's: |