Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Waterbloed
Moedig door de dag gekomen
met een neppe glimlach klaar
trillend op haar benen
voor de spiegel stond ze daar
Haar waterbloedende ogen
doorweekt van stil verdriet
proberend vol te houden
maar stiekem wilde ze niet
ze zakte door haar knieƫn
grijpend naar het glas
om langzaam maar toch zeker
te beginnen aan die eerste kras
om nu moedig door de dag te komen
met een glimlach die bederft
en niemand kan het zien
dat zij van binnen langzaam sterft.
Reacties op dit gedicht
Roowz vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
lindssayhondje
:
Woensdag, oktober 01, 2008 16:10
mooi,en dat is de puure waarheid,bij mij was het ook zo
Over dit gedicht
Auteur:
Roowz
Gecontroleerd door:
Marina
Gepubliceerd op:
29 september 2008
Thema's:
[Onzekerheid]
[Verdriet]
[Zelfmoord]