Soms wordt de liefde plots verbroken.
En zijn de vlindertjes verdwenen.
Dan komt er ruzie opgedoken.
En gaan de hartjes wenen.
Men voelt zich gevangen tussen twee vuren.
Of spelen kinderen een rol.
Zoiets kan niet blijven duren.
Zoiets hou je niet eeuwig vol.
Zoiets zou niet mogen gebeuren.
Denk maar aan de zin, in goede en kwade dagen.
Kinderen mogen geen harten scheuren.
Maar ze mogen ook zelf de pijn niet dragen.
Denk maar eens een stap vooruit.
Als jullie niet meer samen zijn.
Want, wanneer men de deurtjes van de hartjes sluit.
Begint pas de grootste pijn.
De pijn en het verdriet.
De liefde die verdwijnt.
Maar vergeet ook niet.
Dat dan de eenzaamheid verschijnt
Auteur: jurgen a | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 24 oktober 2008 | ||
Thema's: |