...
Ik heb mijn handen door inkt laten leiden
lettervlekken kruipen, onder nagels, onderhuids
eens besloten ’t leven aan schrijven te wijden
als oude rijmmannen in ‘n lang vergeten Nederduits
Maar oubollig maakt nimmer zoetsappig, en wens
verliest van vraag - de snakkende geest, de pen gehand
neemt over, het klankverband van de jonge Muzenmens
maakt antieke wil tot tijdloos dichten, en ik verzand
Stoeiend met inkt, woord en poëet plukharen elkaar
het geklonken besluit doet moeizaam ´n stap achteruit
het zinnenbloed druipt mij over kleed, als drup mijn haar
ik worstel, en zie mijn schrift als giftig adderkruid
Maar steeds meer wint ´t heden aan ruimte, aan stem
en laat ik mij leiden door eigentijdse´geest en taalgebruik
o stug verstand, u is gedoemd te lijden in wolfsklem
wanneer ons hart nieuw bezieling brengt - ons onderbuik
Tot daar, eindelijk, het voorgenomen overwonnen is
ik opgelucht ´t inkt ophaal van idealen die zijn verwoest
en besef, ´t verstek van mens´wil is in ´t dicht geen gemis
zo ik vrijuit schrijven kan - de oude liefde is verroest
F.