rauts: | Zondag, december 21, 2008 19:47 |
dit gedicht is goed geschreeven herken ik ook die gevoelens ik weet ook hoe moeilijk dat masker is ik weet dat iedereen die er een heeft hem af moet zetten ook is dat zo moeilijk ik heb ondekt dat dat masker problemen opleeverd en dat praten moet geef het een kans zoek hulp veel sterkte |
|
girly-girl: | Dinsdag, november 18, 2008 11:08 |
ik snap hel goed wat je bedoeld! ik snap ook heel goed wat je doormaakt. ik wou zelf ook mijn makser niet afzetten, want ik dacht altijd: ik kom er zelf wel uit maar meisje op een dag ben je op en kun het niet meer. ik ben zelf ook gaan praten met mijn moeder en het hielp echt, hoe bang ik van de voren was zo blij was ik daarna! hoe meer jij blijft liegen of het ontkennen hoe moeilijker het wordt om ''beter'' te worden. x heel mooi geschreven! |
|
°BrokenSmile°: | Vrijdag, november 07, 2008 16:15 |
Je zegt dat je je ouders niet wilt teleurstellen, maar zo mag je echt niet denken. Je ouders zullen er (in normale gezinssituaties dan toch) altijd voor je zijn en niet teleurgesteld zijn in jou omdat je je slecht voelt; maar teleurgesteld in zichzelf omdat ze het niet hebben opgemerkt.. Praat er in ieder geval over met iƩmand; je hoort hier niet alleen mee te blijven zitten .. Btw; mooi omschreven .. x |
|
Miepje18: | Maandag, november 03, 2008 09:32 |
Lieve Iselda! Je hebt het mooi omschreven & het is zo herkenbaar! Misschien moet je met professionele hulp gaan praten? Die kunnen je helpen wanneer je er open voor staat! Ik herken je geschreven gedicht echt! Denk eraan wie je allemaal achterlaat laat... Hou alsjeblieft vol & probeer er over te praten!!! Sterkte !! Veel liefs! |
|
girlthings64: | Vrijdag, oktober 31, 2008 20:56 |
je kan het beter zeggen en je masker afdoen,, snap dat moeilijk is herken me in je gedicht ik heb ook me masker nog niet afgedaan, maar vroeg of laat komen ze erachter en dan denk je had ik het maar vertelt |
|
Auteur: *Selly..* | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 29 oktober 2008 | ||
Thema's: |