Ik had een muurtje opgebouwd,
omdat mn hart was volgestouwd
met verdriet en heel veel pijn.
Ik vond dat het genoeg moest zijn.
Het was heel stevig en heel fijn,
niet meer te voelen alle pijn.
Maar ook muren kunnen breken,
en ik probeer al weken,
om hem te repareren.
Zodat ik niet meer hoef te voelen,
alle pijn en het verdriet.
Maar deze keer lukt het me niet
dus ik zal wel moeten vechten,
verwerken veel verdriet en pijn.
Dan wordt het leven vast wel fijn.