De brug, op bijzondere wijze geslagen.
De verdediging wil ik wel proberen te verlagen.
In mijn vesting is zeker plaats voor een goede vriend.
Al vraag ik me soms af waaraan ik dat heb verdiend.
Moeilijk doordringbaar, ben ik altijd al geweest.
Voor mensen die om me geven nog het meest.
Jij hebt speciaal voor mij een gedicht gemaakt.
Dat heeft me nog wel het meest geraakt.
Op deze manier heb je me een spiegel voorgehouden.
Weg met de muren die mijn gedachten om het gevoel bouwden.
Deze obstakels moeten aan de kant.
Tik terug, wat is er toch aan de hand?
Ik neem je niet kwalijk dat je dingen niet zag misschien.
Ik wilde ze ZELF niet eens zien.
Laat staan dat ze naar buiten kwamen.
Snel maar weer wat onzin uitkramen.
Dan heeft tenminste niemand door hoe het voelt.
Niemand die dan vraagt hoe je iets bedoelt.
Koos daarmee vaak voor de "makkelijke weg"
Dat komt zich nu wreken, dat is pech.
Maar ik weet dat ik altijd op je zal kunnen rekenen.
Daardoor zal zich een diepere vriendschap tekenen.
De vestingmuur zal ik proberen te vermijden.
Dat zal uiteindelijk naar een goede toekomst leiden.
Een hele andere manier van omgaan met het leven.
Samen met de mensen die om me geven.
Onze vriendschap slaat zich overal door.
En dat voelt goed, bedankt daarvoor!
Liefs, Erik (a.k.a. DE)