Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Mijmering op een herfstnamiddag
de jongste van de 2 katten
zit naast mij op de venster-
bank & mijn hond ligt
zoals altijd trouw naast
mij op de grond
vechtend tegen mijn
krankzinnigheid &
mijn verslavingen
enkel toegevend a/h
roken
stilte gepenetreerd
door de aanslagen v/d
toetsen op mijn lap-
top
ik koester deze momenten
vang ze op i/e vangnet
& zet ze met een usb-
kabel op mijn harde
schijf
ik kijk door het raam &
snap de schoonheid v/d
boom in de tuin
het mirakel dat hij er
gewoonweg staat
zonder te bewegen
enkel zijn bladeren af-
schuddend in de herfst
& zijn takken laten toe-
geven a/d wind
ik verbeeld mij dat
ik een kronkel ben uit
het dronken brein van
edgar allen poe
sluit mijn ogen
&
laat
me
meedrijven
naar een
onzekere
toekomst.
Reacties op dit gedicht
moriarty vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
moriarty
Gecontroleerd door:
maneschijn
Gepubliceerd op:
27 november 2008
Thema's:
[Eenzaamheid]