ondanks de angst en de zweterige
handpalmen en het occasioneel
beven voel ik mij beter worden
ik heb geen behoefte meer om
mijn webcam op te zetten om
te checken of ik er nog ben
en hoewel de drang er nog steeds
is lijkt het vechten iets makkelijker
te gaan dan de laatste paar dagen
ik betrap me meer en meer op het
feit dat ik lach om bepaalde zaken
en dat is wel een goed gevoel dat
ik al enige tijd niet meer ervaren heb
nu hoop ik enkel dat ik geen tegen-
slagen meer te verwerken krijg zoals
en ik zeg maar wat een zware belastings-
brief of de dood van een geliefd persoon
die me zeer nauw aan het hart staat
slechte gedichten zal ik blijven schrijven
zoals dit hier en waarschijnlijk zal ik
mij terug laten opnemen om zeker te
zijn dat dit keer de goede keer is
enkel ben ik enorm bang dat ze mijn
bloed afnemen en gaan vaststellen dat er
iets mis mee is zoals en ik zeg weer wat