Wij bezitten een winkel met voedingswaren en bakkerijprodukten,
dat is het leven van elke dag en tussendoor kunnen we wat schrijven
en zo doorbreken we de sleur. Chez yellow kunnen ze ook koffie of
andere dranken nuttigen aan zeer democratische prijzen
en soms is de democratie ook een beetje zoek.
Hier in deze kleine gemeente zit volk van alle slag,
zelfs soms helemaal van slag, ikzelf behoor tot het ras der witten,
de roden zijn reeds lang uitgemoord tenzij ze juist vanonder de zonnebank komen.
Mij noemen ze soms ook autochtoon, raar he dat ik zo'n ingewikkelde naam mag bezitten
maar nog ingewikkelder zijn de allochtonen zoals ze hier wel dikwijls zeggen.
Beste art-director en beste ras-director, gelieve hier even nota te nemen van het volgende :
IK BEN IN GEEN ENKEL OPZICHT EEN RASCIST
Vandaag kwam er een ex-straathoekwerker op de winkel,
hij was teleurgesteld en zijn adem rook naar drank en andere schimmels.
Ik heb nog nooit iemand zo te keer zien gaan,
er kwam een groepje allochtonen voorbij en de man riep naar hen' hey, zijn jullie gelukkig?'
Gelukkig kwam er geen ruzie,
en als ik straks in mijn auto zit dan denk ik bij mezelf.
Waarom kan iemand opeens mislukkeling worden en bestaat respect niet meer?
De man in kwestie heb ik op zachte maar dwingende manier gevraagd om mijn stevig
geprijsde huurpand en hoge-kosten-structurerende firma te verlaten
voor ikzelf tenonder ging aan de galg der consumptie.
Het leven van elke dag maar als ik naar buiten kijk, dan krijg ik soms een troosteloos gevoel.
Yellow/04-12-2008 ©
lommert: | Zaterdag, december 06, 2008 08:39 |
goed schrijven...hij was teleurgesteld en zijn adem rook naar drank en andere schimmels....lees ik ...had een vriendje en zijn vader had een kroeg...veel van zilke ''figuren''gezien...hoe zijn ze zo gekomen...dat zijn verhalen;)...stevige groet willem |
|
litle-wing: | Vrijdag, december 05, 2008 13:02 |
hmm waarom mag men niet meer roepen naar allochtonen of ze gelukkig zijn? is toch een dood gewone vragen;)...Heeft niets met racisties te zijn ;) |
|
Elenore De Groote: | Vrijdag, december 05, 2008 10:20 |
Ik begrijp niet het hele verhaal, maar je troosteloos gevoel is er wel degelijk. En je kan het in verschillende steden terugvinden, dat respect voor elkaar soms ontbreekt. Vriendelijke groeten, Elenore xxx | |
doetsi: | Vrijdag, december 05, 2008 09:57 |
Begrijpelijk is dat gevoel dan ook nog eens, dan de eeuwige verplichting, terwijl je aan een sabattical jaar toe bent voor overdenkingen en rust. Dan is het goed om zo nu en dna hier te schrijven, houd moed! |
|
Windwhisper: | Donderdag, december 04, 2008 22:01 |
ja als zoiets in je eigen winkel gebeurt, kun je inderdaad diegene maar de deur uitwerken, want voor je het weet, gaat men jou met hem vereenzelvigen en dan zijn de rapen gaar ja soms vraag je je af, waar gaat het naar toe lieve groet Cobie goede avond Yellow kuzzz |
|
Quicksilver: | Donderdag, december 04, 2008 20:53 |
Voel het met je mee!daar kan je erg droevig van worden, wanneer er zulke dingen plaatsvinden in je zaak! Het respect is soms ver te zoeken! Lieve groetjes knuffs,dicky |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, december 04, 2008 17:11 |
kan e voorstellen goed geschreven gr.janny |
|
red one: | Donderdag, december 04, 2008 16:54 |
Ja soms heel moeilijk om ermee om te gaan. kan me voorstellen dat je er triest van wordt. Liefs red |
|
Ria -rimpeling-: | Donderdag, december 04, 2008 16:17 |
Ja Yellow,helaas zit de wereld tegenwoordig zo in elkaar,tolerantie is ver te zoeken,van twee kanten,dat wel! liefs Ria |
|
karinvangelder: | Donderdag, december 04, 2008 16:10 |
ja Yellow. dat is het leven hè ? nu maar proberen er tussendoor te balanceren . en met iedereen vrede te houden moeilijk soms ! liefs Karin |
|
Auteur: Yellow | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 december 2008 | ||
Thema's: |