Ik zit hier op mijn bed
Zie de nacht binnenkomen via het raam
Mistflarden lossen op
In het licht van de maan
De stilte zucht
De nacht huilt
Laat haar glinsterende tranen vallen
Zachtjes tikken ze tegen het raam
Het zich wordt troebel
De maan zwemt in de zwarte hemel
Ik voel ik mij thuis
In dit hoekje van mijn bed
Starend naar mijn oude vriendin
Volle maan
Dan begin ik te leven
Dan hervind ik mijn rust
Langzaam loop ik naar het raam
En open het venster
Laat de gedachten en dromen
van de winternacht binnen
Ik fluisterde een droom die nacht
Een verhaal over liefde
Over macht en vertrouwen
Ik gaf ze mee aan de wind
Die ze mee voert naar verborgen plekken
Mijn ogen vallen langzaam dicht
Voorzichtig sluit ik het raam
En loopt terug naar mijn hoekje
En ik weet het
Wanneer ik mijn ogen weer open
Lacht mijn oude vriendin me toe