Je bent gewoon niet van mij
Zodra ik je in me armen heb en met je praat,
Is het een liefdesgevoel, dat me niet verlaat.
Uren kan ik je vasthouden, ook al word je zwaar,
Jij, met je grote ogen, je volgt elk gebaar.
Allen het gevoel wordt erger, ik raak het niet kwijt,
En als ik weg ga, ben ik degene die op me tanden bijt.
Iedereen vind kleine kinderen, lief en smelt erbij,
Ik krimp inéén, ik ga zo weer weg, want je bent niet van mij.
Lief ben je zeker, valt zo overal in slaap, het kan je niks schelen
Ik verlang…… heb alleen het voorgevoel, dat ik dit nooit zal delen…