Ik was een jaar of zeven
Door alles wat er gebeurde
Begon ik toen al
Als een volwassene te leven
Ik wilde niet meer klimmen in bomen
Of spelen in de speeltuin
Het enige dat ik wilde
Was dat m’n zusje niets te kort zou komen
Mijn ouders waren net grote kinderen
Ik was bang dat m’n zusje zich later op hen zou wreken
Dit probeerde ik ten koste van mezelf te verhinderen
Nu blijkt dat ik mijn verdriet nog niet heb verwerkt
Zoveel jaren later loop ik rond met deze pijn
En mijn zusje, die heeft van dit alles niet gemerkt