Wat?
Waar?
En waarom?
Al onze vragen kortom.
Had een briefje achter gelaten.
Had ons maar laten helpen.
Had ons in vertrouwen genomen.
Hadden we kunnen vertellen dat het goed zou komen.
Nu leven we met alleen maar vragen.
En kunnen we aan niets anders denken.
Ik hoop dat ik je snel weer kan zien.
Over een week of morgen al misschien?