Graag zou ik je nog eens hebben
zoals ik je ooit al had,
in de kalmte van de nacht,
klopte mijn hart in melodieuze ritmes
en volgde zo het gevoel in mij op de voet,
twijfel had plaatsgemaakt voor een eenzame angst,
woorden zonder betekenis
probeerde omvattend te beschrijven,
dat dagen zonder jou minder mooi waren,
dat elke minuut nog te verstrijken
een eeuwigheid leek te duren.
En ik had het geprobeerd,
met gesloten ogen
tastend in het onbekende,
vragend op zoek naar antwoorden
op vragen die ik niet stellen kon,
niet durvend, misschien toch te gaan
waar ik nooit was,
nooit zijn kon misschien,
waar ik alleen achter ben gebleven,
met een eenzame angst,
zou ik je graag bij me hebben,
zoals ik je ooit eens had,