Lang lang lang geleden dat het is
Kort kort kort dat het lijkt
We hadden samen lol we konden samen laggen
Dat is wat ik nu al zolang mis
Het liep al even niet meer zo lekker als voorheen
Vanaf het eerste moment ik merkte het meteen
Ik ervaarde je excuses en wou er niet aan denken
Maar leugens kwamen vaker naar voren
En na een tijdje de strijd te zijn aangegaan heb ik deze verloren
Laag laag laag en diep in de grond
Ik zakte in elkaar waar je bij stond
In je ogen deed het je niks maar van binnen voel je het zelfde als ik
Gevangen in een web van verdriet
Zit ik na al die maanden nog steeds gevangen
Mijn tranen houden me stevig vast,
en zware ketens om mijn lijf zorgen dat ik me niet kan weren
1000 messen doorzeven me van ellende
2 en half jaar dacht ik dat ik je kende
Maar nu weet ik nog meer wie jij bent
Je maakte mijn naam net zo zwart als ik de wereld inzie
Met een vraag van waarom nou die ?
Zet ik deze laatste stap
De laatste stap die ik niet nog een keer over zal hoeven te doen.
De laatste stap uit mijn visioen.