kleurloze gedachte op zondagochtend in de lente
gisteren heb ik een gevleugelde gedachte in jou handen achter gelaten
toen ik je handen heel voorzichtig bij elkaar legde en er over heen streelde
waarheden begonnen heel eenzaam in jou ogen te praten
je wist dat grijze golven in een donkere nacht verdwijnen zouden
dat ik je hier niet alleen kon laten met een huis vol leeg gelopen liefdes dromen
in de bewegingen die mijn hart nu maakt
kan ik opmaken
dat ik je nooit zal vergeten
dat je nu aan mij denkt