golven komen en gaan
als ook mij lach schijn en verdwijnt
soms word ik mee gezogen
en steeds ik mijn hoofd in het zand
zoek ik angstig naar een vlot
of iets wat er op kan lijken
maar hoe hard ik spartel, hoe diep ik zink
rust geef ik mij lichaam en laat mij drijven
tot ik ben uit gedreven en tot rust kwam
ging de zee ook weer liggen
en liep mij overeind aan het droge zand
staande houden, sterker dan er voor.
Pancho v/d Post: | Donderdag, april 16, 2009 21:01 |
mooi gedicht hoor. en ik zei nog zo, geen bommetje mucho!!! (jammer van de kleine spelfoutjes hier en daar???) groetjes |
|
mucho: | Donderdag, april 16, 2009 20:42 |
nee die is de droge oceaan en die ga ik helemaal overzwemmen zonder zwembandjes. he wat dobbert daar een raar vogeltje op het waterachtig oppervlak. |
|
ninodepino: | Donderdag, april 16, 2009 20:39 |
...lekker zwemmen! :) jeemig het zwembad moet nog gevuld worden |
|
mucho: | Donderdag, april 16, 2009 20:37 |
en nu ga ik bommetje doen! uit de weg allemaal! :) |
|
ninodepino: | Donderdag, april 16, 2009 20:20 |
avontuurlijk aangelegd?:) jee ik roep de badmeester voor jou... :) grtjs, nino. |
|
mucho: | Donderdag, april 16, 2009 20:17 |
nog sterker?! | |
_Lieverdje_: | Donderdag, april 16, 2009 19:02 |
jij bent sterker dan ik prachtig verwoord liefs |
|
Auteur: tweetyke | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 april 2009 | ||
Thema's: |