Staren
Ik kijk omhoog en verdwaal in gedachten
Ik lig te staren naar de leegte die het plafond mij bied
Ik weet dat het slechts iets is om op te wachten
Ik denk even terug aan de dag dat je mij verliet
Kijk naar mij en je ziet dat ik staar
Vraag aan mij wat er met me is en ik geef geen thuis
Ik blijf staren en hiermee ben ik nog lang niet klaar
Ik luister naar de stilte om me heen, het is zo stil als een muis
Ik denk na over al die jaren die zijn vergaan
Al die kansen die vervlogen zijn
Maar ik blijf even bij die gedachte stil staan
Die ene keer, toen had ik ongelooflijk veel pijn
Hoewel mensen veranderen en er vertrouwen is
Blijf ik bij die ene gedachte nog net even hangen
Ik zou niet kunnen leven met het gevoel van jou gemis
Ik kan slechts hopen dat jou hartje brand net als de mijne met onwijs veel verlangen.