Ik ben hetzelfde meisje als 2, 5 of 10 jaar geleden.
Een oud verhaaltje in een nieuw kleedje.
Ik lig op mijn rug in iets wat op gras lijkt.
Ik zie schaduwen, maar geen bomen.
En stilte.
Ik hou van stilte, omdat je nooit precies weet wat ze betekent.
En ik bedenk het mooiste geschenk dat hij me had kunnen geven.
'ik hou van jou, mijn hopeloos gevallen engel'