Er is er een geweest, steeds.
Steeds is er een geweest waaraan ik denken bleef.
Hij was uit m'n leven maar nooit uit m'n hoofd.
Ben er altijd in blijven geloven.
Ben er stiekem altijd op blijven hopen.
Het bracht ons hier, waar we nu zijn gekomen.
Twee jaar verder met vervlogen maar toch ook dezelfde dromen.
Alles is toen zo raar gelopen, maar de kans blijft bestaan.
De kans om alles weer op te bouwen zodat het niet meer weg hoeft te gaan.
Want alles bij jou voelt zo vertrouwd.
Ik ben om je blijven geven en weet dat je nog van me houdt.
En toen ik je weer zag, alles voelde net als toen, zo goed.
Alweer het vuurwerk diep van binnen nog steeds niet wetend wat je met me doet.
Of wat ik zonder jou zou moeten beginnen.
Ik wil je geen tweede keer kwijt.
Want kansen die je krijgt zijn zeer waardevol.
En ik hoop dat het zo blijft.
Ik vind je lief.