Ons schouwspel...
Het bed waarop wij ons schouwspel hadden vertoond
ligt er stil en verlaten bij, enkel de geur die huist in de dekens,
herinnerd aan een nacht voorbij gevlogen.
Waar onze lichamen elkaar leken te kussen,
in het schemerige licht van de vroege ochtend zon.
Slaakte jij een zucht en keek me aan,
Het waren de dingen die je dacht,
die me bezig hielden,
de manier waarop je keek,
was wat me nieuwsgierig maakte.
Op dat ademontnemende moment
keek ik terug naar jou.
Ik was met heel mijn hart verloren,
ontwapend in een dal, gevuld met de zoete geuren
van de passie die ons verwarmde.
Ik was één met jou,
en jij was helemaal van mij.
Alleen het met het oog voor elkaar,
dwaalde we samen, dichtbij,
steeds verder af naar een plek moeilijk weer te verlaten.
In het bed waar wij ons schouwspel vertoonden,
is het enkel de geur die mij die momenten doet herbeleven…
ligt er stil en verlaten bij, enkel de geur die huist in de dekens,
herinnerd aan een nacht voorbij gevlogen.
Waar onze lichamen elkaar leken te kussen,
in het schemerige licht van de vroege ochtend zon.
Slaakte jij een zucht en keek me aan,
Het waren de dingen die je dacht,
die me bezig hielden,
de manier waarop je keek,
was wat me nieuwsgierig maakte.
Op dat ademontnemende moment
keek ik terug naar jou.
Ik was met heel mijn hart verloren,
ontwapend in een dal, gevuld met de zoete geuren
van de passie die ons verwarmde.
Ik was één met jou,
en jij was helemaal van mij.
Alleen het met het oog voor elkaar,
dwaalde we samen, dichtbij,
steeds verder af naar een plek moeilijk weer te verlaten.
In het bed waar wij ons schouwspel vertoonden,
is het enkel de geur die mij die momenten doet herbeleven…
Reacties op dit gedicht
| Roel van Aerde: | Maandag, juli 06, 2009 22:07 |
| Dank je. | |
| charCRASH.: | Maandag, juli 06, 2009 22:04 |
| Echt heel erg mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Roel van Aerde | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 juli 2009 | ||
| Thema's: | ||