Dochter
Hoi meiske, eindelijk zie ik je dan weer.
’t Is al te lang geleden, ik mis je zeer.
Eindelijk ook eens samen voor de grap?
Nee we gaan vanavond wel voor een bijzondere stap.
Ik ben benieuwd hoe je dit zult ondergaan,
en of je hierna iets beter in het leven zult staan!
’t Weer werkt niet mee en ook de omleiding niet,
nog even en er is niemand meer die ons ziet!
Gelukkig wijst er dan een aardige Belg ons de weg,
en komen we uiteindelijk op de plaats van bestemming zeg!
’t Wordt en is een aparte avond en je uit je goed,
hopelijk werkt ’t en merk je dat het je wat doet!
Je kunt niet altijd rondlopen met je masker op,
je ziet het nu ook in, je bent gewoon ‘top’!
Verlegen van het kijken, het staren?
Jij? Met je mooie blonde lange haren?
Wat zou Oma trots op je zijn m’n lieve meis!
Ook al is zij nu al 4 lange jaren op ‘reis’.
Maar diep in je hart is ze nog steeds dichtbij,
en hopelijk heb je ’t vanavond begrepen, jullie staan zij aan zij.
De reis naar huis was moeilijk en zwaar voor ons twee,
maar zoals altijd ging er “Iemand’ met ons mee!
8 november 2001