Wanneer ik mij omdraai
In een leeg bed
Waar jouw geur nog steeds heerst
Half slapend
Zoekend naar warmte
En al wat ik vind
Is mijn eigen warmte
Die jouw lege kou verdrijft
Ik graaf mijn hoofd in het kussen
En voor even, heel even
Voel ik jouw armen
Die zich om mijn lijf slaan
Onze benen verstrengeld
Koude voeten
Verwarmt door de holte van jouw knie
Waar het oneindige stopt
Onwaarneembaar bijna
Draai ik rusteloos in jou
Armen die in stilte liefde vol koesteren
Ontkennen de harde woorden
Die jouw mond spraken
Onder jouw ogen
Die wanhopig vragen
Nog een keer zoekend
Naar de bevestiging in mij.