Twee passen uit de maat.
Ze liet de traan gewoon over haar wang heen lopen. Niet om aan te tonen dat ze verdriet had, maar om aan te tonen dat de wilskracht er was. De kracht om hieraan voorbij te gaan. Om te keren om niet meer terug te gaan. Ze keerde hem als het ware haar andere wang toe. En mocht hij de behoefte hebben om te slaan, zou ze hem weerstaan. En terugkeren naar de beloftes die ze zichzelf ooit maakte. Er was geen reden om hiermee te beginnen, gewoon een goed gevoel. Tot het moment dat de wereld leek te vergaan. En ze keuzes moest gaan maken. Deze keuze. Harde blikken, snelle stappen, het is voorbij, gedaan.
88: | Woensdag, augustus 12, 2009 15:24 |
vechterstranen, mooi! | |
The Cool: | Woensdag, augustus 12, 2009 15:11 |
mooi mar | |
Jasper de Jong: | Dinsdag, augustus 11, 2009 23:26 |
Zo lekker rakend geschreven. De pijn voelend en het onzekere, is die keuze wel de juiste? ja want ik wil ervaren... Liefs! |
|
Sifra.: | Dinsdag, augustus 11, 2009 21:50 |
mooi. |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 11 augustus 2009 | ||
Thema's: |