Mijn vergetelheid

Aan het einde van deze relatie

was ik eigenlijk een zombie

mensen kende mij niet meer terug

was somber, depressief, uitgeput

en dan al het lichamelijke nog
Nee, ze kenden mij niet meer ik net zo min je joeg ze bij me weg je had een schurfthekel aan ze vooral aan mijn moeder die zag jouw gebruik
Die zag wat jij van mij maakte en ik denk niet dat er ooit sprake is geweest van houden van ik wel van jou maar jij nooit van mij, of hem
Ik schrijf alles op omdat ik was vergeten hoe het was zo ver heen was ik al nu werk ik aan mijzelf omdat ik dat wel kan zo raak jij in mijn vergetelheid

Geschreven door

semara

Reacties op dit gedicht

semara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Stip:	Zondag, augustus 16, 2009 16:52
paar keer gelezen al erg sterk neergezet! stipje

Over dit gedicht

Auteur: semara
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 15 augustus 2009
Thema's: [Verhalen]