Stop! En rij.
Zo zou ik wel eens willen weten wat de beweegredenen zijn, dat je de noordpool lijkt te zoeken aan de binnenkant van je neus. Deze graaftocht die dieper en dieper gaat. Zou je nog wel eens kunnen afleiden van het principe twee handen aan het stuur, en vrolijk draaien. Nu is dat vrolijk draaien wellicht wat relatief. Maar ik zou soms wel eens tegen je willen schreeuwen; er zit niks meer! In plaats van me nergens mee bemoeien ietwat onsmakelijk de andere kant op te kijken. En gewoon de radio aanzetten als er enigsinds tijd voor is.
Het meebleeren kan ik dan ook al wel vergeten. Want buiten dat de radio zacht blijft staan, en mijn stem niet altijd even geweldig is. Vind ik de muziek vaak nog eens geen reet aan. En zou ik beter naar mijn eigen geklaag over je graaftochten kunnen gaan luisteren. Wat zich op die momenten dan in mijn hoofd afspeelt. Ik kan je wel verzekeren dat die discussies met jezelf de leuksten zijn. Nu moet ik niet gaan klagen, ik zou ook zelf kunnen gaan rijden. Zodat ik mijn aandacht niet langer op jou en je neus kan vestigen. Maar dat durf ik al even niet meer.
Jasper de Jong: | Zaterdag, augustus 22, 2009 22:40 |
Het besef iets niet meer te durven en het beschrijven is mooi. Lijkt ook wel een wens in te zitten dat je angsten wil overwinnen. Je schrijft bedreven en ik lees het met plezier. Liefs |
|
arie: | Zaterdag, augustus 22, 2009 20:22 |
Jouw stijl blijft me verwonderen Mar. Zoveel meer dan inhoud alleen :) X |
|
ela: | Zaterdag, augustus 22, 2009 13:26 |
Mooi geschreven, bij ons zeggen ze tegen een neuspeutraar, "als je boven bent, breng dan even mijn sloeffen(pantoffels mee. ela |
|
- Suus -: | Zaterdag, augustus 22, 2009 11:26 |
ohh, lekker herkenbaar geschreven dit! Leuk, los. Liefs, |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 22 augustus 2009 | ||
Thema's: |