Je sloeg je ogen op en keek in de mijne,
vannaf dat moment dacht ik:"Ik word de zijne".
Jouw blik kwam mij zo mooi voor,
dat ik meteen mijn verlegeheid verloor.
Vele gedachtes spookten rond in mijn hoofd,
als ik je zag, was de rest rond mij verdoofd.
Maar toen kwam de jaloezie in velen naar voren,
en ze lietn onze band de duistere nietigheid in boren.
Verzonnen verhalen kregen de macht,
zodat het de grote onzekerheid in ons naar boven bracht.
Onze ogen kruisten nog vaak elkaars pad,
en ik weet niet wat jij dan dacht,
maar meteen daalden ze weer in een gat,
en weg was onze liefde en pracht.
Na maanden is onze vriendschap terug,
en weer smelt ik als je lacht,
maar tussen ons in staat die grote brug
vol beladen met onze onzekerheid in zijn macht.
What must be,shall be.
smascha