Op een dag.
Ik heb lief, ik schrijf en ga dood,
en probeer geen vragen te stellen.
Ben 1 met mezelf, nog steeds,
denk je dat het een obsessie is.
Laat me maar alleen,
en laat me maar gaan.
Niemand kan me helpen,
alleen ik kan dit verhelpen.
Even niemand om me heen,
wou dat me verdriet even verdween.
Dat ik weer kon opstaan met een lach,
misschien dat dat nog komt op een dag.