Waarom zo’n dingen
Waarom die pijn
Waarom keer op keer
Doet alles zoveel zeer
Waarom zie ik geen uitweg meer
Waarom geraakt er niks verteerd
Steeds zinlozer in mijn ogen
Steeds harder gescheurd in het hart
Elke plek waar ik kom gaan men hersens tekeer
Het doet allemaal TEVEEL zeer
Geen uitweg in mijn zicht
Geen sleutel dat past op het slot
Geen enkele plaats waar ik me een beetje goed voel
Geen enkele plaats waar ze weten wat ik bedoel
Radeloos en verloren
Redding of gebeurd dat niet
Zal ik kopje onder gaan in mijn eigen verdriet
Of veranderd er misschien net op tijd nog iets
Gedachten slaan op hol
Word steeds duizeliger
Spieren verzwakken
Hersens beginnen te bakken
Een raam, een touw, een pil, een brug
Zo wil ik geen eind
Maar waarom worden die gedachten dan steeds verfijnd
Wat houd mij tegen om het te zeggen als ik het moeilijk heb
Waarom blokkeren men hersens als ze vragen wat er is
Radeloos
Verstrooid
Gekild
En vermoord
Waarom begrijpt niemand mijn gil, en mijn woord?!