Er was een school zoals vele.
Met veel liefde natuurlijk.
Een meisje dat haar liefde met die jongen kon delen,
De jongen zo aantrekkelijk.
Vele meiden waren jaloers op haar,
Jaloers vanwege de jongen uit haar dromen.
Zo was er nog een meisje van hetzelfde jaar,
Waarbij de liefde ook door hem kwam instromen.
Dat meisje liet haar van haar beste kant zien,
En de jongen werd verliefd op haar.
Ze spraken met elkaar af sindsdien,
En voor de jongen was de relatie klaar.
Hij brak het hart van wie hij eerst zo veel hield,
En het meisje bracht zichzelf om het leven.
Hij wist dat door hem haar leven ophield,
Dat hij iemand anders zijn liefde had gegeven.
Een week daarna kwam de jongen weer in de klas,
En zag zijn nieuwe vriendin zoenen met zijn beste vriend.
Waarbij in beide personen geen enkele schuld in af te lezen was.
De jongen wist dat hij ook dit had verdiend.
Hij pakte zijn mes en liep met woede naar voren,
Voor hem had het leven geen zin meer.
De enige waar hij echt van hield was hij al verloren,
En uit haat stak de jongen zijn vriend en vriendin neer.
In de school voor iedereen zijn zicht,
Bracht hij zijn mes naar zijn keel.
Hij zag zijn eerste vriendin samen met het licht,
En wetend dat hij dit leven niet meer wil.
De jongen en zijn echte liefde waren weer samen,
En het meisje had het hem vergeven.
Nu wisten ze dat al hun dromen uitkwamen,
En hun liefde bleef voor altijd voortleven.