In een gedicht kan ik het kwijt
Mijn frustratie, mijn verdriet en mijn geluk
Onder woorden brengen van gevoelens is lastig
Maar zo kan het zonder iemand direct te kwetsen
Soms zeg ik dingen te snel
Ik roep ik haat je, terwijl ik dat niet meen
Vaak zeg ik dingen die ik niet bedoel
Waar ik dan later spijt van heb
Ik wil sorry zeggen
Speciaal tegen jou
Ik heb het niet goed gedaan
En daar heb ik spijt van
Maar sorry zeggen kost moeite
Wat er is gebeurt kwam niet alleen van mij
Als ik sorry zeg
Is onze ruzie dan echt voorbij?
Zouden we weer terug vallen
Op onze gebruikelijke meningsverschillen
Of zouden we het echt achterons kunnen laten
Dat is, en blijft voorlopig een vraag
Op die vraag wil ik een antwoord
Eerlijk en oprecht
Maar is dat mogelijk?
Ik hoop het echt!