Geen spijt
Hij heeft geen woorden
laat staan spijt, noch tranen
zijn hart is van steen
zo lijkt
de haat is sterker voor
angsten en hoop
hij keek links en rechts
en was alleen
ogen werden geopend
maar dimden vol verdriet
en zagen geen resterende
heuvels
zijn leven lag in het
vallende blad
het leven van hem
leek op die van het vervagende
blad
en de oogst was nog
minder dan het koren
in het veld
het leven van hem
was vallende in het
neergedaalde stof
en leek bevroren
geen groene knop kon
hij ook maar ontdekken
nu lijkt het op te rijzen
als het sap van groen
zijn leven is een gebroken
bokaal
en wat gebroken is kan je niet
vasthouden
een druppel water wilde
hij voor zijn ziel
om niet langer te hoeven zoeken
in de koude
gevangen in het vuur
versmolt hij tot het zijn
en vond zijn koning
alhoewel niet geleefd
had hij geen spijt
Marousia
copyright
vandekerckhove stefanie: | Vrijdag, oktober 30, 2009 22:03 |
hier heb ik niet veel woorden voor nodig, simpelweg prachtig! | |
Anastacia: | Woensdag, oktober 28, 2009 08:49 |
droef mooi gedicht in stilte gelezen liefs bedankt voor je reachtie fijne dag xxx | |
hiljaa: | Woensdag, oktober 28, 2009 07:20 |
intens en droefmooi neergezet knufliefs--hiljaa-- |
|
Nummer 127 : | Dinsdag, oktober 27, 2009 21:27 |
mooi schrijven Marousia Bxxx |
|
karinvangelder: | Dinsdag, oktober 27, 2009 20:43 |
ups en downs lieve Marousia, vallen en weer opstaan. soms lijkt het, alsof men daarvoor leeft meis en dan toch door moeten gaan hee ? moed houden hoor ! liefs van mij, Karin |
|
kerima ellouise: | Dinsdag, oktober 27, 2009 20:30 |
...zijn leven lag in het vallende blad..eindeloze fatale gedachten... liefs kerima ellouise |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, oktober 27, 2009 19:38 |
een pracht schrijven gr.janny |
|
switi lobi: | Dinsdag, oktober 27, 2009 19:35 |
Hoe droevig... en toch ook ergens met hoop. Lieve knuffelgroet, switi lobi |
|
Auteur: Marousia | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 oktober 2009 | ||
Thema's: |