Alleen…..
Ik ben alleen… alleen met mijn pijn.
Alleen met mijn gevoel van uitgeput zijn.
Ik probeer een zonnetje te zijn in ieders leven.
Maar in mijn hart jaagt een donderwolk .
Niemand kan dit begrijpen, want het is mijn pijn.
Als de donderwolk in mijn hart overheerst,
En de zon verjaagt, krijg ik gelijk verwijtende blikken, en commentaar,
JULLIE jullie moesten eens weten hoe zwaar
En hoe uitgput ik mij voel
Hoeveel onmenselijke pijn ik onderga
Hoe ik eigenlijk ECHT in het leven sta
Hoe ik vecht IEDERE SECONDE van de dag,
Om de zon te laten winnen van de donderwolk in mijn hart,
Hoe ik van binnen huil, terwijl ik van buiten lach.
Ik ben het zat, maar weet waar ik het voor doe
Voor mijn eigen lieve kleine zonnetje zij is nooit moe
Van mijn pijn zij vraagt nergens om
Zij begrijpt het altijd als ik niet meer vooruit kom
Zij begrijp het altijd als de donderwolk weer eens wint
Zij verwijt mij niets, en zij is nog maar een kind
Het is God’s liefde die schuilt in haar hart
En God weet en kent mij pijn
Dus met haar deel ik mijn smart
Bij haar kan ik mezelf zijn
K. Vijfhuizen