ik heb je tranen gezien,
ook al heb je niet gehuild
je huilt diep vanbinnen,
wie weet wat er allemaal
in je schuilt,
je zoekt steun
met een stem
die niemand kan horen,
je vraagt je af,
wie dat steeds aanstekend vuur
zal doven.
Ik heb je zien huilen,
diep in jou,
soms denk je
dat niemand van je houdt,
dat je alleen staat,
dat het beter is dat je gaat.
Ik heb je gezien
in het diepste dal,
soms zag ik je tijdens,
je zoveelste val.
ik neem het je niet kwalijk
ik geef om jou,
om wie je bent,
hoe ik je ken.
je huilt niet meer
tranen met tuiten
zoals ik soms,
maar ik zie de angst in
je ogen ,
zoals niemand voor mij
die zag,
jij was diegene
die ik het liefste bezat.
ik ken je tranen
ook al ben je huilen
diep vanbinnen moe,
je weet soms niet meer
wat te doen,
waar naartoe.
ik ken je tranen
en aanbid je mooiste lach
daarom dat ik je ook zo
veel om je geef ,
ik weet hoe je bent,
of je nu lacht of beeft.