Ik kruip door nicotinegeuren
over stranden van zwavelzwart,
verlang vrolijke kleuren rondom
een hart verstopt in donker glas.
Van wodka verdronken lippen
spreken we in dagelijkse ruzies,
stil blijvend over alles wat was
en ligt op de bodem van deze fles.
Tot we samen drinken.
lodi: | Maandag, mei 23, 2011 02:08 |
mooooooooooooi | |
xavion: | Zondag, december 20, 2009 09:02 |
mooie hoor! XaV |
|
lexx: | Zaterdag, december 19, 2009 16:25 |
:) gebrekkig. zover je gedicht. ik heb ook een alvernieler nodig. ik kies omni. |
|
wijnand.: | Vrijdag, december 18, 2009 17:32 |
mooi | |
Stormtrooper: | Donderdag, december 17, 2009 21:53 |
proost Paul | |
hiljaa: | Donderdag, december 17, 2009 21:49 |
knap gedicht en graag gelezen knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: Paul de Bruijn | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 17 december 2009 | ||
Thema's: |