Het is weer zover,
ik lig alleen in mijn bed
Ik denk na over alles,
alles van a tot z
Maar telkens als ik bij de v kom,
dan blijf ik steken.
De v van verdriet,
van al die tranen in mijn deken
De hele nacht lig ik te piekeren,
te denken aan die letter v
Het staat symbool voor iets,
iets dat begint met een b
Achter die b verschuilt zich een woord,
het woord bang
Want bang dat ben ik,
en dat duurt nu al veel te lang
Het alfabet afmaken,
dat is mijn wens
Snel eindigen bij de z en fijn slapen,
net zoals elk mens