Waarom, waarom moest het zo eindigen
Ik vecht, ik vecht er zo tegen
Kan het niet geloven dat na zo’n fantastische dag
Ik jou niet meer zien mag
Toen ik naar jouw woorden zat te luisteren, de woorden in me op namen
Dat je vertelde dat we niet gelukkig konden worden samen
Had ik het gevoel dat je een mes in m’n ziel stak
Dat m’n hart in duizend stukjes brak
Voelde dat ik weer helemaal dichtklap
Ik dacht daar gaan we weer, ik hoop dat je dit snap
Je zei eerder vandaag dat ik misschien 1x bijna zoiets voor iemand heb gevoeld
Of zelfs helemaal niet, ik snapte precies wat je bedoelt
Wat ik voor jouw voel is met geen pen te beschrijven
Wil niet dat dit gevoel weg gaat, wil dat het voor altijd zou blijven
Ik voel me zo heerlijk bij jou, zo ontspannen
Kan mezelf zijn bij jou, ik hoef niets te verbannen
Zelfs toen we op bed lagen, beetje lagen te vrijen en te kussen
Voelde ik me zo relaxed, ik was niet bang, je hoefde me niet te sussen
Dat gevoel vond ik heel speciaal
Ik dacht hij is het helemaal!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik begrijp heel goed dat het voor jou een heeeeel stuk moeilijker is dan voor mij
Maar moeten we dan onze gevoelens, geluk wegdouwen, opzij?
Lieverd we hebben elkaar nodig, dat weet jij net zo goed als ik
Ik wil er zeer zeker voor vechten en volgens mij als je diep in je hart kijkt jij ook, dat zag ik in je blik.
Logisch dat je bang bent voor de tijd die komen gaat, dat heb ik net zo goed als jij
Maar zoals ik al zei, als je me nodig hebt, ik ben er voor je, dan voel je je weer vrij
En nee ik ben niet boos op je en haat je zeker niet
Zoals ik al zei dat kan ik niet, ik hoop dat je dat inziet
Lieverd mocht je echt besluiten om mij nooit meer te willen zien
Wil ik je wel bedanken voor deze speciale dag en dat ik blij ben dat ik je heb gezien
Ik zal je ook zeer zeker nooooooooooooooooit vergeten
Jij hebt een heeeel speciaal plekje in m’n hart en ziel, dat mag je best weten