herinneringen komen naar voren
lijkt zich een weg naar het nu te boren
ik begin te trillen en zit weer in het verleden
krijg niks meer mee van het heden
voel de pijn
en zie gebeurtenissen die er nu niet meer zijn
voel de angst, verdriet en eenzaamheid
en helaas ook boosheid
de pijn van de klappen
de trappen
angstig kijk ik om me heen
ben alleen
probeer me te concentreren
om dit te kunnen keren
helemaal weg gaat dit niet meer
zo gaat dat iedere keer
maar het grootste deel heb ik kunnen overwinnen
tot het weer opnieuw zal gaan beginnen