Nee, ik heb nu geen zin in praten
nee, het gaat nu even nie
ik kan het ontkennen in alle maten
zodat ik mijn eigen pijn niet zie
ik wil wel vrienden maken
ik wil die 2 warme armen om mij heen
maar mijn lichaam is nu aan het staken
en ik kan er niet meer omheen
nee, ik kan niets meer geven
sorry, ik ben op
ik kan niets meer nastreven
mijn lichaam zegt stop
sorry, ik ben moe
gun mij even rust
mijn geest gaat stilaan toe
was er maar iemand die mij sust
ik wil wel contact met anderen
ik wil wel iets ondernemen
maar soms kan ik op het moment niets veranderen
gewoon wat gast terug nemen…