Daar staat hij,
Vol verlangen naar mijn gezeldschap..
Vragend naar mijn blik, mijn woorden..
Zal hij mij willen beminnen?
Wanneer de lagen kleding verwijdert zijn?
Zal hij mij willen vertouwen?
Wanneer de leugens verdwenen zijn?
Zal hij mij kunnen vinden?
Wanneer ik mij verberg?
En toch, houd ik mij verborgen,
Want wil ik wel bemint worden?
Kan ik wel vertrouwen?
Terwijl ik stik in mijn gedachtes,
Staat hij eenzaam reikend..
Vol verlangens en vragen..
Rustig en kalm, en toch ongeduldig.
Is dit liefde?
Is dit angst?
Of zijn dit de zaden, tot iets moois?